TEATRZYK „ZIELONA GĘŚ”

ma zaszczyt przedstawić

„Jodły na gór szczycie”

Występują:

JODŁY
Młody Historyk GŻEGŻÓŁKA
MONIUSZKO W DĘBOWYCH RAMACH
i SPOŁECZEŃSTWO

Scena przedstawia willę młodego historyka Gżegżółki. Przez otwarte okno widać jodly na szczycie gór. Gżegżółka przy stole zawalonym księgami i dokumentami. Nad Gżegżółką ogromny portret Moniuszki w dębowych ramach.

GŻEGŻÓŁKA:
Jakim szczęśliwy! Po tylu latach tułaczki nareszcie na ziemi ojczystej w mojej skromnej, ale własnej willi mogę się oddać w dalszym ciągu wytężonej pracy na ukochanej niwie historycznej.
(pisze)
Kiedy Buburyk XII zamordował swoich dwunastu synów w łaźni… Przecinek.

JODŁY:
(szumią)

GŻEGŻÓŁKA:
Szum tych jodeł zaczyna mnie denerwować. Tracę wątek.

JODŁY:
(szumią jak na złość)

GŻEGŻÓŁKA:
Do jasnej polędwicy! Synów w łaźni. Przecinek. A co dalej? Wszystko przez ten szum. Pójdę i zetnę te jodły.
(ogląda się za piłą)

MONIUSZKO W DĘBOWYCH RAMACH:
Nie waż się, śmiałku!

GŻEGŻÓŁKA:
A właśnie, że się odważę.

MONIUSZKO W DĘBOWYCH RAMACH:
Tylko spróbuj!

GŻEGŻÓŁKA:
Właśnie, proszę pana, że spróbuję.
(bierze piłę, wychodzi z lewej strony, wdrapuje się na szczyt gór, ścina jodły i wraca z prawej strony)

JODŁY:
(przestają nareszcie szumieć)

GŻEGŻÓŁKA:
Nareszcie spokój. Jakim szczęśliwy!
(pisze)
Kiedy Buburyk XII zamordował swoich dwunastu synów w łaźni… Przecinek.

MONIUSZKO W DĘBOWYCH RAMACH:
Nie przecinek, tylko kropka.
(spada ze ściany i zabija Gżegżółkę na miejscu)

SPOŁECZEŃSTWO:
Nie płaczcie, o Amorki, i wy, Alcyony.
Szkoda łez. Jak to mówią, są zioła i ziółka.
Za kpiny i złe czyny występny Gżegżółka
Poniósł na oczach świata koniec zasłużony.

K U R T Y N A

1946