Prof. dr hab. JERZY S. OSSOWSKI — Glosy do egzystencjalizmu K.I. Gałczyńskiego

Dla autora Balu u Salomona stawianie pytań stwarzanych przez życie i udzielanie na nie odpowiedzi, czyli „filozofowanie”, było sprawą osobistą. Filozofia Gałczyńskiego stawała się autentyczną filozofią egzystencjalistyczną, gdy poeta sam formułował pytania, kiedy dążąc do usunięcia przeszkód stojących na drodze jego intuicji, sam usiłowal na nie odpowiadać, by zrozumieć rzeczywistość.

Prof. NULLO MINISSI — Narodziny „szarlatana”

Maniera Gałczyńskiego ma swe źródło w wizji samotnego, zbuntowanego poety epoki symbolizmu, przejętej pod koniec XIX wieku zgodnie z tradycją, jaką Byron wykreował w poezji i którą usiłował recytować w zyciu. W jakiej mierze Gałczyński pzrekształcił ów wzór i na ile byronizm rosyjski Puszkina i Lermontowa (których poznał nie­wąt­pli­wie w swych moskiewskich latach) oraz polska literatura owego okresu z Witkacym włącznie, wpłynęły na narodziny szarlatana — pozostaje kwestią do zdefiniowania.