1951

Kliknij aby zobaczyć powiększenieW marcu wyjazd do Krakowa, gdzie na Wawelu ogląda konserwowane figury ołtarza Wita Stwosza.

W kwietniu wspólnie z Adamem Mauersbergerem pisze sztukę o Andrzeju To­wiań­skim. Sztuka nie doczekała się realizacji scenicznej.

Łódzki Teatr Muzyczny zamawia nowe libretto do operetki Offenbacha — Orfeusz w piekle. Libretto Gałczyńskiego nigdy nie zostało wykorzystane.

Trzeci pobyt w Praniu upływa pod znakiem Wita Stwosza. Powstaje też cykl bajek Ezop świeżo malowany i wiersz Poemat dla zdrajcy jako reakcja na odmowę powrotu Czesława Miłosza z pla­ców­ki dyplomatycznej do Polski. K.I.G. uważał, że z ojczystym krajem należy dzielić zarówno los dobry, jak i zły.

W „Czytelniku" wydany zostaje poemat Niobe, który staje się podstawą do dyskusji o twórczości Gał­czyń­skie­go. Ma ona miejsce 15 grudnia podczas zebrania sekcji poezji Związku Literatów. Referat krytyczny wyg­łasza Hie­ro­nim Michalski, w obronie poety występuje Jerzy Putrament. Dyskusja kończy obowiązujący od półtora roku za­kaz druku.

Pod koniec roku K.I.G. nagrywa w Polskim Radiu szereg wierszy z poematem Niobe włącznie. Taśmy za­cho­wa­ły się dzięki Jerzemu Kierstowi, który schował je we własnej szufladzie.

1952

W marcu następuje drugi zawał.

Kliknij aby zobaczyć powiększenie

Po rehabilitacji, poeta odwiedza ponownie Nieborów, ale jego złego nastroju nic nie jest w stanie przerwać.

W lipcu następuje oczekiwany wyjazd do Prania. Poeta pracuje nad wierszem Księżyc. On i szkice do niego najpełniej oddają stan psychiczny K.I.

W Państwowym Instytucie Wydawniczym ukazuje się Wit Stwosz, w „Czytelniku” — tom Wiersze liryczne.

1953

Pierwszy etap odbudowy Starego Miasta poeta upamiętnił kilkoma wierszami.

W sierpniu — piąty pobyt w Praniu upływa pod znakiem wiersza Dzikie wino, satyrycznego poematu Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu oraz cyklu wierszy miłosnych — Pieśni.

Kliknij aby zobaczyć powiększeniePo powrocie do Warszawy poeta przygotowuje wybór swo­ich wierszy dla PIW-u. (Ukaże się on w roku 1954).

Kliknij aby zobaczyć powiększenie6 grudnia — trzeci zawał i śmierć poety.

9 grudnia — pogrzeb na Cmen­ta­rzu Wojskowym na Powązkach.